Νίκος Παναγιωτόπουλος & Πηνελόπη Πετσίνη

Νίκος Παναγιωτόπουλος & Πηνελόπη Πετσίνη

εμείς 2

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε στα Εξάρχεια το 1945. Σπούδασε φωτογραφία στο Λονδίνο (ΒΑ, Polytechnic of Central London) την περίοδο 1974-77 και απέκτησε διδακτορικό στις Τέχνες και τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες με ειδίκευση στη φωτογραφία (PhD, University of Derby) το 2008. Είναι ιδρυτικό μέλος του Φωτογραφικού Κέντρου Αθηνών (1979 – 2004). Ως σύμβουλος στο Υπουργείο Πολιτισμού, συντόνισε τη διαμόρφωση και αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για τη φωτογραφία στην Ελλάδα για μια δεκαετία (1994-2004). Υπήρξε μέλος της επιτροπής εργασίας που εκπόνησε την Εθνική Πολιτική για την Καλλιτεχνική Φωτογραφία για λογαριασμό του ΥΠ.ΠΟ (1994–95), καθώς και Ανεξάρτητος Ειδικός στην Ευρωπαϊκή Κομισιόν (από το 1999). Έχει δημοσιεύσει έναν σημαντικό αριθμό θεωρητικών και κριτικών κειμένων, έχει οργανώσει και επιμεληθεί φωτογραφικές εκθέσεις, σεμινάρια, εργαστήρια και ερευνητικά προγράμματα, κι έχει διοργανώσει ή/και συμμετάσχει σε συνέδρια και ημερίδες. Από το 1978 μέχρι σήμερα, το φωτογραφικό του έργο έχει εκτεθεί και δημοσιευθεί εκτεταμένα τόσο στην Eλλάδα όσο και διεθνώς (Ευρώπη, ΗΠΑ, Ισραήλ, Τουρκία, Κίνα). Δίδαξε Καλλιτεχνική Φωτογραφία στο Tμήμα Φωτογραφίας του TEI Aθήνας από το 1986 έως το 2012 που αφυπηρέτησε ως Αναπληρωτής Καθηγητής. 

Το 1982, φωτογράφησε το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Λέρου στο πλαίσιο αποστολής του περιοδικού Ταχυδρόμος, αποκαλύπτοντας τις τραγικές συνθήκες που επικρατούσαν στο ίδρυμα· η δημοσίευση των εικόνων προκάλεσε διεθνείς αντιδράσεις οδηγώντας στις διαδικασίες μεταρρύθμισης και αποϊδρυματοποίησης.

(Βλ. και https://press.ert.gr/tv/ert1-istorikoi-peripatoi-leros-exoristoi-sto-aigaio-a-kai-v-meros-20-amp-27-02-2020/)

Η Πηνελόπη Πετσίνη γεννήθηκε στο Βουκουρέστι το 1973. Σπούδασε φωτογραφία στην Αθήνα και στη Βρετανία (University of London, Goldsmiths College –ΜΑ και University of Derby –PhD) με υποτροφία του I.K.Y. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα, τόσο ως προς τη θεωρία όσο και ως προς την πρακτική, εστιάζουν στη φωτογραφία και τη σχέση της με την ατομική και συλλογική μνήμη, την ιστορία και την πολιτική. Έχει εκθέσει και δημοσιεύσει εκτεταμμένα στην Ελλάδα και διεθνώς και έχει επιμεληθεί σημαντικό αριθμό φωτογραφικών και εικαστικών εκθέσων με πιο πρόσφατες τις ομαδικές «Μια Άλλη Ζωή: Ανθρώπινες Ροές | Άγνωστες Οδύσσειες» (Μουσείο Φωτογραφίας Θεσ/νίκης, 5-11/2016) και «Τόποι Μνήμης» (Μουσείο Μπενάκη, 6-7/2016). Επιμελήθηκε την κεντρική θεματική της Photobiennale 2018 που αποτελείται από δύο διεθνείς ομαδικές εκθέσεις στο Μουσείο Φωτογραφίας και στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης/ MOMus (28/9/2018 – 29/1/2019, Θεσ/νίκη) με τίτλο «Capitalist Realism: Συντελεσμένο Μέλλον | Παρελθόν Διαρκείας» και τον ομότιτλο συλλογικό τόμο (Εκδόσεις Πανεπιστημίου Μακεδονίας, 2018). Στις πρόσφατες εκδόσεις της συγκαταλλέγονται επίσης το βιβλίο Τόποι Μνήμης: Φωτογραφία, Συλλογική Μνήμη και Ιστορία (Αθήνα: Ελληνικό Κέντρο Φωτογραφίας, 2016), οι συλλογικοί τόμοι Η Λογοκρισία στην Ελλάδα (Αθήνα: Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, 2016) και Λεξικό Λογοκρισίας στην Ελλάδα: Καχεκτική Δημοκρατία, Δικτατορία, Μεταπολίτευση (Αθήνα: Καστανιώτης, 2018) τους οποίους συνεπιμελήθηκε με τον Δημήτρη Χριστόπουλο, και τα Φωτογραφία και συλλογικές ταυτότητες: Ελληνικές Φωτογραφικές Μελέτες Ι (Κουκκίδα, 2021) και Φωτογραφία και ανθρωπολογική στροφή: Ελληνικές Φωτογραφικές Μελέτες ΙΙ (Κουκκίδα, 2023) με τον Γιάννη Σταθάτο. 

Διδάσκει θεωρία φωτογραφίας και σύγχρονης τέχνης στο ελληνικό πανεπιστήμιο από το 2004. Από το 2018 διδάσκει στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Πολιτική Επιστήμη και Νεότερη Ιστορία» του Παντείου Πανεπιστημίου το μάθημα «Λογοκρισία: Διεπιστημονικές προσεγγίσεις».

© Photometria International Photography Festival